جزء سي ام

دريافت فايل


سوره النبا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

عَمَّ يَتَسَاءلُونَ ﴿ ۱

درباره چه چيز از يكديگر مى‏پرسند ( ۱)

 

عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿ ۲

از آن خبر بزرگ ( ۲)

 

الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿ ۳

كه در باره آن با هم اختلاف دارند ( ۳)

 

كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿ ۴

نه چنان است به زودى خواهند دانست ( ۴)

 

ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿ ۵

باز هم نه چنان است بزودى خواهند دانست ( ۵)

 

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿ ۶

آيا زمين را گهواره‏اى نگردانيديم ( ۶)

 

وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿ ۷

و كوهها را [چون] ميخهايى [نگذاشتيم] ( ۷)

 

وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿ ۸

و شما را جفت آفريديم ( ۸)

 

وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿ ۹

و خواب شما را [مايه] آسايش گردانيديم ( ۹)

 

وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ﴿ ۱۰

و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم ( ۱۰)

 

وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿ ۱۱

و روز را [براى] معاش [شما] نهاديم ( ۱۱)

 

وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿ ۱۲

و بر فراز شما هفت [آسمان] استوار بنا كرديم ( ۱۲)

 

وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿ ۱۳

و چراغى فروزان گذارديم ( ۱۳)

 

وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا ﴿ ۱۴

و از ابرهاى متراكم آبى ريزان فرود آورديم ( ۱۴)

 

لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿ ۱۵

تا بدان دانه و گياه برويانيم ( ۱۵)

 

وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿ ۱۶

و باغهاى در هم پيچيده و انبوه ( ۱۶)

 

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴿ ۱۷

قطعا وعدگاه [ما با شما] روز داورى است ( ۱۷)

 

يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿ ۱۸

روزى كه در صور دميده شود و گروه گروه بياييد ( ۱۸)

 

وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا ﴿ ۱۹

و آسمان گشوده و درهايى [پديد] شود ( ۱۹)

 

وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿ ۲۰

و كوهها را روان كنند و [چون] سرابى گردند ( ۲۰)

 

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿ ۲۱

[آرى] جهنم [از دير باز] كمينگاهى بوده ( ۲۱)

 

لِلْطَّاغِينَ مَآبًا ﴿ ۲۲

[كه] براى سركشان بازگشتگاهى است ( ۲۲)

 

لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ﴿ ۲۳

روزگارى دراز در آن درنگ كنند ( ۲۳)

 

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿ ۲۴

در آنجا نه خنكى چشند و نه شربتى ( ۲۴)

 

إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ﴿ ۲۵

جز آب جوشان و چركابه‏اى ( ۲۵)

 

جَزَاء وِفَاقًا ﴿ ۲۶

كيفرى مناسب [با جرم آنها] ( ۲۶)

 

إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ﴿ ۲۷

آنان بودند كه به [روز] حساب اميد نداشتند ( ۲۷)

 

وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ﴿ ۲۸

و آيات ما را سخت تكذيب مى‏كردند ( ۲۸)

 

وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ﴿ ۲۹

و حال آنكه هر چيزى را برشمرده [به صورت] كتابى در آورده‏ايم ( ۲۹)

 

فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿ ۳۰

پس بچشيد كه جز عذاب هرگز [چيزى] بر شما نمى‏افزاييم ( ۳۰)

 

إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿ ۳۱

مسلما پرهيزگاران را رستگارى است ( ۳۱)

 

حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿ ۳۲

باغچه‏ها و تاكستانها ( ۳۲)

 

وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿ ۳۳

و دخترانى همسال با سينه‏هاى برجسته ( ۳۳)

 

وَكَأْسًا دِهَاقًا ﴿ ۳۴

و پياله‏هاى لبالب ( ۳۴)

 

لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿ ۳۵

در آنجا نه بيهوده‏اى شنوند و نه [يكديگر را] تكذيب [كنند] ( ۳۵)

 

جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا ﴿ ۳۶

[اين است] پاداشى از پروردگار تو عطايى از روى حساب ( ۳۶)

 

رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿ ۳۷

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است بخشايشگرى كه كس را ياراى خطاب با او نيست ( ۳۷)

 

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿ ۳۸

روزى كه روح و فرشتگان به صف مى‏ايستند و [مردم] سخن نگويند مگر كسى كه [خداى] رحمان به او رخصت دهد و سخن راست گويد ( ۳۸)

 

ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿ ۳۹

آن [روز] روز حق است پس هر كه خواهد راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد ( ۳۹)

 

إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا ﴿ ۴۰

ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم روزى كه آدمى آنچه را با دست‏خويش پيش فرستاده است بنگرد و كافر گويد كاش من خاك بودم ( ۴۰)

 

سوره النازعات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿ ۱

سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند ( ۱)

 

وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿ ۲

و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را به آرامى گيرند ( ۲)

 

وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿ ۳

و به فرشتگانى كه [در درياى بى‏مانند] شناكنان شناورند ( ۳)

 

فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿ ۴

پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقت‏گيرنده‏اند ( ۴)

 

فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿ ۵

و كار [بندگان] را تدبير مى‏كنند ( ۵)

 

يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ﴿ ۶

آن روز كه لرزنده بلرزد ( ۶)

 

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ﴿ ۷

و از پى آن لرزه‏اى [دگر] افتد ( ۷)

 

قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿ ۸

در آن روز دلهايى سخت هراسانند ( ۸)

 

أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿ ۹

ديدگان آنها فرو افتاده ( ۹)

 

يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ ﴿ ۱۰

گويند آيا [باز] ما به [مغاك] زمين برمى‏گرديم ( ۱۰)

 

أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ﴿ ۱۱

آيا وقتى ما استخوان‏ريزه‏هاى پوسيده شديم [زندگى را از سر مى‏گيريم] ( ۱۱)

 

قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿ ۱۲

[و با خود] گويند در اين صورت اين برگشتى زيان‏آور است ( ۱۲)

 

فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿ ۱۳

و[لى] در حقيقت آن [بازگشت بسته به] يك فرياد است [و بس] ( ۱۳)

 

فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ ﴿ ۱۴

و بناگاه آنان در زمين هموار خواهند بود ( ۱۴)

 

هَلْ أتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى ﴿ ۱۵

آيا سرگذشت موسى بر تو آمد ( ۱۵)

 

إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿ ۱۶

آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا درداد ( ۱۶)

 

اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿ ۱۷

به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است ( ۱۷)

 

فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَى أَن تَزَكَّى ﴿ ۱۸

و بگو آيا سر آن دارى كه به پاكيزگى گرايى ( ۱۸)

 

وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى ﴿ ۱۹

و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى ( ۱۹)

 

فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى ﴿ ۲۰

پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود ( ۲۰)

 

فَكَذَّبَ وَعَصَى ﴿ ۲۱

و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد ( ۲۱)

 

ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى ﴿ ۲۲

سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست ( ۲۲)

 

فَحَشَرَ فَنَادَى ﴿ ۲۳

و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد ( ۲۳)

 

فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى ﴿ ۲۴

و گفت پروردگار بزرگتر شما منم ( ۲۴)

 

فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى ﴿ ۲۵

و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد ( ۲۵)

 

إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَى ﴿ ۲۶

در حقيقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در اين [ماجرا] عبرتى است ( ۲۶)

 

أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا ﴿ ۲۷

آيا آفرينش شما دشوارتر است‏يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است ( ۲۷)

 

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿ ۲۸

سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد ( ۲۸)

 

وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿ ۲۹

و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد ( ۲۹)

 

وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿ ۳۰

و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد ( ۳۰)

 

أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا ﴿ ۳۱

آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد ( ۳۱)

 

وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿ ۳۲

و كوهها را لنگر آن گردانيد ( ۳۲)

 

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿ ۳۳

[تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد ( ۳۳)

 

فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى ﴿ ۳۴

پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد ( ۳۴)

 

يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى ﴿ ۳۵

[آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد ( ۳۵)

 

وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَى ﴿ ۳۶

و جهنم براى هر كه بيند آشكار گردد ( ۳۶)

 

فَأَمَّا مَن طَغَى ﴿ ۳۷

اما هر كه طغيان كرد ( ۳۷)

 

وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿ ۳۸

و زندگى پست دنيا را برگزيد ( ۳۸)

 

فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿ ۳۹

پس جايگاه او همان آتش است ( ۳۹)

 

وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿ ۴۰

و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد و نفس خود را از هوس باز داشت ( ۴۰)

 

فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿ ۴۱

پس جايگاه او همان بهشت است ( ۴۱)

 

يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ﴿ ۴۲

در باره رستاخيز از تو مى‏پرسند كه فرارسيدنش چه وقت است ( ۴۲)

 

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا ﴿ ۴۳

تو را چه به گفتگو در آن ( ۴۳)

 

إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا ﴿ ۴۴

علم آن با پروردگار تو است ( ۴۴)

 

إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا ﴿ ۴۵

تو فقط كسى را كه از آن مى‏ترسد هشدار مى‏دهى ( ۴۵)

 

كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿ ۴۶

روزى كه آن را مى‏بينند گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكرده‏اند ( ۴۶)

 

سوره عبس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿ ۱

چهره در هم كشيد و روى گردانيد ( ۱)

أَن جَاءهُ الْأَعْمَى ﴿ ۲

كه آن مرد نابينا پيش او آمد ( ۲)

وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى ﴿ ۳

و تو چه دانى شايد او به پاكى گرايد ( ۳)

أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى ﴿ ۴

يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد ( ۴)

أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿ ۵

اما آن كس كه خود را بى‏نياز مى‏پندارد ( ۵)

فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿ ۶

تو بدو مى‏پردازى ( ۶)

وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّى ﴿ ۷

با آنكه اگر پاك نگردد بر تو [مسؤوليتى] نيست ( ۷)

وَأَمَّا مَن جَاءكَ يَسْعَى ﴿ ۸

و اما آن كس كه شتابان پيش تو آمد ( ۸)

وَهُوَ يَخْشَى ﴿ ۹

در حالى كه [از خدا] مى‏ترسيد ( ۹)

فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿ ۱۰

تو از او به ديگران مى‏پردازى ( ۱۰)

كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ﴿ ۱۱

زنهار [چنين مكن] اين [آيات] پندى است ( ۱۱)

فَمَن شَاء ذَكَرَهُ ﴿ ۱۲

تا هر كه خواهد از آن پند گيرد ( ۱۲)

فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ ﴿ ۱۳

در صحيفه‏هايى ارجمند ( ۱۳)

مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ ﴿ ۱۴

والا و پاك‏شده ( ۱۴)

بِأَيْدِي سَفَرَةٍ ﴿ ۱۵

به دست فرشتگانى ( ۱۵)

كِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿ ۱۶

ارجمند و نيكوكار ( ۱۶)

قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ ﴿ ۱۷

كشته باد انسان چه ناسپاس است ( ۱۷)

مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ﴿ ۱۸

او را از چه چيز آفريده است ( ۱۸)

مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿ ۱۹

از نطفه‏اى خلقش كرد و اندازه مقررش بخشيد ( ۱۹)

ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ ﴿ ۲۰

سپس راه را بر او آسان گردانيد ( ۲۰)

ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿ ۲۱

آنگاه به مرگش رسانيد و در قبرش نهاد ( ۲۱)

ثُمَّ إِذَا شَاء أَنشَرَهُ ﴿ ۲۲

سپس چون بخواهد او را برانگيزد ( ۲۲)

كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿ ۲۳

ولى نه هنوز آنچه را به او دستور داده به جاى نياورده است ( ۲۳)

فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿ ۲۴

پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد ( ۲۴)

أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبًّا ﴿ ۲۵

كه ما آب را به صورت بارشى فرو ريختيم ( ۲۵)

ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ﴿ ۲۶

آنگاه زمين را با شكافتنى [لازم] شكافتيم ( ۲۶)

فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ﴿ ۲۷

پس در آن دانه رويانيديم ( ۲۷)

وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿ ۲۸

و انگور و سبزى ( ۲۸)

وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ﴿ ۲۹

و زيتون و درخت‏خرما ( ۲۹)

وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿ ۳۰

و باغهاى انبوه ( ۳۰)

وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿ ۳۱

و ميوه و چراگاه ( ۳۱)

مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿ ۳۲

[تا وسيله] استفاده شما و دامهايتان باشد ( ۳۲)

فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ ﴿ ۳۳

پس چون فرياد گوش‏خراش دررسد ( ۳۳)

يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿ ۳۴

روزى كه آدمى از برادرش ( ۳۴)

وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ﴿ ۳۵

و از مادرش و پدرش ( ۳۵)

وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ﴿ ۳۶

و از همسرش و پسرانش مى‏گريزد ( ۳۶)

لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿ ۳۷

در آن روز هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى‏دارد ( ۳۷)

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ ﴿ ۳۸

در آن روز چهره‏هايى درخشانند ( ۳۸)

ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ﴿ ۳۹

خندان [و] شادانند ( ۳۹)

وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ﴿ ۴۰

و در آن روز چهره‏هايى است كه بر آنها غبار نشسته ( ۴۰)

تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿ ۴۱

[و] آنها را تاريكى پوشانده است ( ۴۱)

أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿ ۴۲

آنان همان كافران بدكارند ( ۴۲)

سوره التكوير

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿ ۱

آنگاه كه خورشيد به هم درپيچد ( ۱)

 

وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ ﴿ ۲

و آنگه كه ستارگان همى‏تيره شوند ( ۲)

 

وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿ ۳

و آنگاه كه كوهها به رفتار آيند ( ۳)

 

وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿ ۴

وقتى شتران ماده وانهاده شوند ( ۴)

 

وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿ ۵

و آنگه كه وحوش را همى‏گرد آرند ( ۵)

 

وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿ ۶

درياها آنگه كه جوشان گردند ( ۶)

 

وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿ ۷

و آنگاه كه جانها به هم درپيوندند ( ۷)

 

وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ ﴿ ۸

پرسند چو زان دخترك زنده به‏گور ( ۸)

 

بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ ﴿ ۹

به كدامين گناه كشته شده است ( ۹)

 

وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿ ۱۰

و آنگاه كه نامه‏ها زهم بگشايند ( ۱۰)

 

وَإِذَا السَّمَاء كُشِطَتْ ﴿ ۱۱

و آنگاه كه آسمان زجا كنده شود ( ۱۱)

 

وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿ ۱۲

و آنگه كه جحيم را برافروزانند ( ۱۲)

 

وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿ ۱۳

و آنگه كه بهشت را فرا پيش آرند ( ۱۳)

 

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ ﴿ ۱۴

هر نفس بداند چه فراهم ديده ( ۱۴)

 

فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿ ۱۵

نه نه سوگند به اختران گردان ( ۱۵)

 

الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿ ۱۶

[كز ديده] نهان شوند و از نو آيند ( ۱۶)

 

وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿ ۱۷

سوگند به شب چون پشت گرداند ( ۱۷)

 

وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿ ۱۸

سوگند به صبح چون دميدن گيرد ( ۱۸)

 

إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿ ۱۹

كه [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است ( ۱۹)

 

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿ ۲۰

نيرومند [كه] پيش خداوند عرش بلندپايگاه است ( ۲۰)

 

مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿ ۲۱

در آنجا [هم] مطاع [و هم] امين است ( ۲۱)

 

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ ﴿ ۲۲

و رفيق شما مجنون نيست ( ۲۲)

 

وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿ ۲۳

و قطعا آن [فرشته وحى] را در افق رخشان ديده ( ۲۳)

 

وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿ ۲۴

و او در امر غيب بخيل نيست ( ۲۴)

 

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ﴿ ۲۵

و [قرآن] نيست‏سخن ديو رجيم ( ۲۵)

 

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿ ۲۶

پس به كجا مى‏رويد ( ۲۶)

 

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ ﴿ ۲۷

اين [سخن] بجز پندى براى عالميان نيست ( ۲۷)

 

لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ ﴿ ۲۸

براى هر يك از شما كه خواهد به راه راست رود ( ۲۸)

 

وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿ ۲۹

و تا خدا پروردگار جهانها نخواهد [شما نيز] نخواهيد خواست ( ۲۹)

 

سوره الانفطار

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ ﴿ ۱

آنگاه كه آسمان زهم بشكافد ( ۱)

 

وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ ﴿ ۲

و آنگاه كه اختران پراكنده شوند ( ۲)

 

وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿ ۳

و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند ( ۳)

 

وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿ ۴

و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند ( ۴)

 

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿ ۵

هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته بداند ( ۵)

 

يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿ ۶

اى انسان چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته ( ۶)

 

الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿ ۷

همان كس كه تو را آفريد و [اندام] تو را درست كرد و [آنگاه] تو را سامان بخشيد ( ۷)

 

فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ ﴿ ۸

و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد ( ۸)

 

كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿ ۹

با اين همه شما منكر [روز] جزاييد ( ۹)

 

وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿ ۱۰

و قطعا بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند ( ۱۰)

 

كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿ ۱۱

[فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند ( ۱۱)

 

يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿ ۱۲

آنچه را مى‏كنيد مى‏دانند ( ۱۲)

 

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿ ۱۳

قطعا نيكان به بهشت اندرند ( ۱۳)

 

وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿ ۱۴

و بى‏شك بدكاران در دوزخند ( ۱۴)

 

يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ ﴿ ۱۵

روز جزا در آنجا درآيند ( ۱۵)

 

وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿ ۱۶

و از آن [عذاب] دور نخواهند بود ( ۱۶)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿ ۱۷

و تو چه دانى كه چيست روز جزا ( ۱۷)

 

ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿ ۱۸

باز چه دانى كه چيست روز جزا ( ۱۸)

 

يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿ ۱۹

روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست ( ۱۹)

 

سوره المطففين

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ ﴿ ۱

واى بر كم‏فروشان ( ۱)

 

الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ ﴿ ۲

كه چون از مردم پيمانه ستانند تمام ستانند ( ۲)

 

وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ ﴿ ۳

و چون براى آنان پيمانه يا وزن كنند به ايشان كم دهند ( ۳)

 

أَلَا يَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ ﴿ ۴

مگر آنان گمان نمى‏دارند كه برانگيخته خواهند شد ( ۴)

 

لِيَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿ ۵

[در] روزى بزرگ ( ۵)

 

يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿ ۶

روزى كه مردم در برابر پروردگار جهانيان به پاى ايستند ( ۶)

 

كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ ﴿ ۷

نه چنين است [كه مى‏پندارند] كه كارنامه بدكاران در سجين است ( ۷)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ ﴿ ۸

و تو چه دانى كه سجين چيست ( ۸)

 

كِتَابٌ مَّرْقُومٌ ﴿ ۹

كتابى است نوشته‏شده ( ۹)

 

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿ ۱۰

واى بر تكذيب‏كنندگان در آن هنگام ( ۱۰)

 

الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿ ۱۱

آنان كه روز جزا را دروغ مى‏پندارند ( ۱۱)

 

وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿ ۱۲

و جز هر تجاوزپيشه گناهكارى آن را به دروغ نمى‏گيرد ( ۱۲)

 

إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿ ۱۳

[همان كه] چون آيات ما بر او خوانده شود گويد [اينها] افسانه‏هاى پيشينيان است ( ۱۳)

 

كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿ ۱۴

نه چنين است بلكه آنچه مرتكب مى‏شدند زنگار بر دلهايشان بسته است ( ۱۴)

 

كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ ﴿ ۱۵

زهى پندار كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند ( ۱۵)

 

ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُوا الْجَحِيمِ ﴿ ۱۶

آنگاه به يقين آنان به جهنم درآيند ( ۱۶)

 

ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿ ۱۷

سپس [به ايشان] گفته خواهد شد اين همان است كه آن را به دروغ مى‏گرفتيد ( ۱۷)

 

كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿ ۱۸

نه چنين است در حقيقت كتاب نيكان در عليون است ( ۱۸)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿ ۱۹

و تو چه دانى كه عليون چيست ( ۱۹)

 

كِتَابٌ مَّرْقُومٌ ﴿ ۲۰

كتابى است نوشته‏شده ( ۲۰)

 

يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿ ۲۱

مقربان آن را مشاهده خواهند كرد ( ۲۱)

 

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿ ۲۲

براستى نيكوكاران در نعيم [الهى] خواهند بود ( ۲۲)

 

عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ ﴿ ۲۳

بر تختها [نشسته] مى‏نگرند ( ۲۳)

 

تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿ ۲۴

از چهره‏هايشان طراوت نعمت [بهشت] را درمى‏يابى ( ۲۴)

 

يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ ﴿ ۲۵

از باده‏اى مهر شده نوشانيده شوند ( ۲۵)

 

خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿ ۲۶

[باده‏اى كه] مهر آن مشك است و در اين [نعمتها] مشتاقان بايد بر يكديگر پيشى گيرند ( ۲۶)

 

وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ ﴿ ۲۷

و تركيبش از [چشمه] تسنيم است ( ۲۷)

 

عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿ ۲۸

چشمه‏اى كه مقربان [خدا] از آن نوشند ( ۲۸)

 

إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُواْ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿ ۲۹

[آرى در دنيا] كسانى كه گناه مى‏كردند آنان را كه ايمان آورده بودند به ريشخند مى‏گرفتند ( ۲۹)

 

وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿ ۳۰

و چون بر ايشان مى‏گذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل مى‏كردند ( ۳۰)

 

وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَكِهِينَ ﴿ ۳۱

و هنگامى كه نزد خانواده[هاى] خود بازمى‏گشتند به شوخ‏طبعى مى‏پرداختند ( ۳۱)

 

وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ ﴿ ۳۲

و چون مؤمنان را مى‏ديدند مى‏گفتند اينها [جماعتى] گمراهند ( ۳۲)

 

وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿ ۳۳

و حال آنكه آنان براى بازرسى [كار]شان فرستاده نشده بودند ( ۳۳)

 

فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُواْ مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿ ۳۴

و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مى‏زنند ( ۳۴)

 

عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ ﴿ ۳۵

بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مى‏كنند ( ۳۵)

 

هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿ ۳۶

[تا ببينند] آيا كافران به پاداش آنچه مى‏كردند رسيده‏اند ( ۳۶)

 

سوره الانشقاق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿ ۱

آنگاه كه آسمان زهم بشكافد ( ۱)

 

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿ ۲

و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد ( ۲)

 

وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿ ۳

و آنگاه كه زمين كشيده شود ( ۳)

 

وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿ ۴

و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود ( ۴)

 

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿ ۵

و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد ( ۵)

 

يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿ ۶

اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد ( ۶)

 

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿ ۷

اما كسى كه كارنامه‏اش به دست راستش داده شود ( ۷)

 

فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿ ۸

بزودى‏اش حسابى بس آسان كنند ( ۸)

 

وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿ ۹

و شادمان به سوى كسانش باز گردد ( ۹)

 

وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿ ۱۰

و اما كسى كه كارنامه‏اش از پشت‏سرش به او داده شود ( ۱۰)

 

فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿ ۱۱

زودا كه هلاك [خويش] خواهد ( ۱۱)

 

وَيَصْلَى سَعِيرًا ﴿ ۱۲

و در آتش افروخته درآيد ( ۱۲)

 

إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿ ۱۳

او در [ميان] خانواده خود شادمان بود ( ۱۳)

 

إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ﴿ ۱۴

او مى‏پنداشت كه هرگز برنخواهد گشت ( ۱۴)

 

بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿ ۱۵

آرى در حقيقت پروردگارش به او بينا بود ( ۱۵)

 

فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿ ۱۶

نه نه سوگند به شفق ( ۱۶)

 

وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿ ۱۷

سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند ( ۱۷)

 

وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿ ۱۸

سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود ( ۱۸)

 

لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿ ۱۹

كه قطعا از حالى به حالى برخواهيد نشست ( ۱۹)

 

فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿ ۲۰

پس چرا آنان باور نمى‏دارند ( ۲۰)

 

وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ﴿ ۲۱

و چون بر آنان قرآن تلاوت مى‏شود چهره بر خاك نمى‏سايند ( ۲۱)

 

بَلِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ ﴿ ۲۲

[نه] بلكه آنان كه كفر ورزيده‏اند تكذيب مى‏كنند ( ۲۲)

 

وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿ ۲۳

و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است ( ۲۳)

 

فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿ ۲۴

پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده ( ۲۴)

 

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿ ۲۵

مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‏اند كه آنان را پاداشى بى‏منت‏خواهد بود ( ۲۵)

 

سوره البروج

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿ ۱

سوگند به آسمان آكنده ز برج ( ۱)

 

وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿ ۲

و به روز موعود ( ۲)

 

وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿ ۳

و به گواه و مورد گواهى ( ۳)

 

قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿ ۴

مرگ بر آدم‏سوزان خندق ( ۴)

 

النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿ ۵

همان آتش مايه‏دار [و انبوه] ( ۵)

 

إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ ﴿ ۶

آنگاه كه آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند ( ۶)

 

وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ ﴿ ۷

و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مى‏آوردند گواه بودند ( ۷)

 

وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿ ۸

و بر آنان عيبى نگرفته بودند جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند ( ۸)

 

الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿ ۹

همان [خدايى] كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست و خدا[ست كه] بر هر چيزى گواه است ( ۹)

 

إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ ﴿ ۱۰

كسانى كه مردان و زنان مؤمن را آزار كرده و بعد توبه نكرده‏اند ايشان راست عذاب جهنم و ايشان راست عذاب سوزان ( ۱۰)

 

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ ﴿ ۱۱

كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن جويها روان است اين است [همان] رستگارى بزرگ ( ۱۱)

 

إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ ﴿ ۱۲

آرى عقاب پروردگارت سخت‏سنگين است ( ۱۲)

 

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ ﴿ ۱۳

هم اوست كه [آفرينش را] آغاز مى‏كند و بازمى‏گرداند ( ۱۳)

 

وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿ ۱۴

و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان] ( ۱۴)

 

ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ﴿ ۱۵

صاحب ارجمند عرش ( ۱۵)

 

فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ ﴿ ۱۶

هر چه را بخواهد انجام مى‏دهد ( ۱۶)

 

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ ﴿ ۱۷

آيا حديث [آن] سپاهيان ( ۱۷)

 

فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿ ۱۸

فرعون و ثمود بر تو آمد ( ۱۸)

 

بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ ﴿ ۱۹

[نه] بلكه آنان كه كافر شده‏اند در تكذيب‏اند ( ۱۹)

 

وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِيطٌ ﴿ ۲۰

با آنكه خدا از هر سو بر ايشان محيط است ( ۲۰)

 

بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِيدٌ ﴿ ۲۱

آرى آن قرآنى ارجمند است ( ۲۱)

 

فِي لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ ﴿ ۲۲

كه در لوحى محفوظ است ( ۲۲)

 

سوره الطارق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ ﴿ ۱

سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد ( ۱)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿ ۲

و تو چه دانى كه اختر شبگرد چيست ( ۲)

 

النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿ ۳

آن اختر فروزان ( ۳)

 

إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ ﴿ ۴

هيچ كس نيست مگر اينكه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است ( ۴)

 

فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿ ۵

پس انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است ( ۵)

 

خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ ﴿ ۶

از آب جهنده‏اى خلق شده ( ۶)

 

يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿ ۷

[كه] از صلب مرد و ميان استخوانهاى سينه زن بيرون مى‏آيد ( ۷)

 

إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿ ۸

در حقيقت او [= خدا] بر بازگردانيدن وى بخوبى تواناست ( ۸)

 

يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿ ۹

آن روز كه رازها [همه] فاش شود ( ۹)

 

فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿ ۱۰

پس او را نه نيرويى ماند و نه يارى ( ۱۰)

 

وَالسَّمَاء ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿ ۱۱

سوگند به آسمان بارش‏انگيز ( ۱۱)

 

وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿ ۱۲

سوگند به زمين شكافدار [آماده كشت] ( ۱۲)

 

إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿ ۱۳

[كه] در حقيقت قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است ( ۱۳)

 

وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿ ۱۴

و آن شوخى نيست ( ۱۴)

 

إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا ﴿ ۱۵

آنان دست به نيرنگ مى‏زنند ( ۱۵)

 

وَأَكِيدُ كَيْدًا ﴿ ۱۶

و [من نيز] دست به نيرنگ مى‏زنم ( ۱۶)

 

فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا ﴿ ۱۷

پس كافران را مهلت ده و كمى آنان را به حال خود واگذار ( ۱۷)

 

سوره الاعلي

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿ ۱

نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى ( ۱)

 

الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى ﴿ ۲

همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد ( ۲)

 

وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى ﴿ ۳

و آنكه اندازه‏گيرى كرد و راه نمود ( ۳)

 

وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿ ۴

و آنكه چمنزار را برآورد ( ۴)

 

فَجَعَلَهُ غُثَاء أَحْوَى ﴿ ۵

و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيره‏گون گردانيد ( ۵)

 

سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى ﴿ ۶

ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند تا فراموش نكنى ( ۶)

 

إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى ﴿ ۷

جز آنچه خدا خواهد كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مى‏داند ( ۷)

 

وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى ﴿ ۸

و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مى‏گردانيم ( ۸)

 

فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى ﴿ ۹

پس پند ده اگر پند سود بخشد ( ۹)

 

سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَى ﴿ ۱۰

آن كس كه ترسد بزودى عبرت گيرد ( ۱۰)

 

وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿ ۱۱

و نگون‏بخت‏خود را از آن دور مى‏دارد ( ۱۱)

 

الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى ﴿ ۱۲

همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد ( ۱۲)

 

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى ﴿ ۱۳

آنگاه نه در آن مى‏ميرد و نه زندگانى مى‏يابد ( ۱۳)

 

قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى ﴿ ۱۴

رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد ( ۱۴)

 

وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿ ۱۵

و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد ( ۱۵)

 

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿ ۱۶

ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مى‏گزينيد ( ۱۶)

 

وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى ﴿ ۱۷

با آنكه [جهان] آخرت نيكوتر و پايدارتر است ( ۱۷)

 

إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿ ۱۸

قطعا در صحيفه‏هاى گذشته اين [معنى] هست ( ۱۸)

 

صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى ﴿ ۱۹

صحيفه‏هاى ابراهيم و موسى ( ۱۹)

 

سوره الغاشيه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ﴿ ۱

آيا خبر غاشيه به تو رسيده است ( ۱)

 

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿ ۲

در آن روز چهره‏هايى زبونند ( ۲)

 

عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ﴿ ۳

كه تلاش كرده رنج [بيهوده] برده‏اند ( ۳)

 

تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً ﴿ ۴

[ناچار] در آتشى سوزان درآيند ( ۴)

 

تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ﴿ ۵

از چشمه‏اى داغ نوشانيده شوند ( ۵)

 

لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ ﴿ ۶

خوراكى جز خار خشك ندارند ( ۶)

 

لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ ﴿ ۷

[كه] نه فربه كند و نه گرسنگى را باز دارد ( ۷)

 

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿ ۸

در آن روز چهره‏هايى شادابند ( ۸)

 

لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ﴿ ۹

از كوشش خود خشنودند ( ۹)

 

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿ ۱۰

در بهشت برين‏اند ( ۱۰)

 

لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ﴿ ۱۱

سخن بيهوده‏اى در آنجا نشنوند ( ۱۱)

 

فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ﴿ ۱۲

در آن چشمه‏اى روان باشد ( ۱۲)

 

فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿ ۱۳

تختهايى بلند در آنجاست ( ۱۳)

 

وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿ ۱۴

و قدحهايى نهاده شده ( ۱۴)

 

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿ ۱۵

و بالشهايى پهلوى هم [چيده] ( ۱۵)

 

وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿ ۱۶

و فرشهايى [زربفت] گسترده ( ۱۶)

 

أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ﴿ ۱۷

آيا به شتر نمى‏نگرند كه چگونه آفريده شده ( ۱۷)

 

وَإِلَى السَّمَاء كَيْفَ رُفِعَتْ ﴿ ۱۸

و به آسمان كه چگونه برافراشته شده ( ۱۸)

 

وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ﴿ ۱۹

و به كوه‏ها كه چگونه برپا داشته شده ( ۱۹)

 

وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ﴿ ۲۰

و به زمين كه چگونه گسترده شده است ( ۲۰)

 

فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ ﴿ ۲۱

پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده‏اى ( ۲۱)

 

لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ ﴿ ۲۲

بر آنان تسلطى ندارى ( ۲۲)

 

إِلَّا مَن تَوَلَّى وَكَفَرَ ﴿ ۲۳

مگر كسى كه روى بگرداند و كفر ورزد ( ۲۳)

 

فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ﴿ ۲۴

كه خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب كند ( ۲۴)

 

إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ﴿ ۲۵

در حقيقت بازگشت آنان به سوى ماست ( ۲۵)

 

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ ﴿ ۲۶

آنگاه حساب [خواستن از] آنان به عهده ماست ( ۲۶)

 

سوره الفجر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَالْفَجْرِ ﴿ ۱

سوگند به سپيده‏دم ( ۱)

 

وَلَيَالٍ عَشْرٍ ﴿ ۲

و به شبهاى دهگانه ( ۲)

 

وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿ ۳

و به جفت و تاق ( ۳)

 

وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿ ۴

و به شب وقتى سپرى شود ( ۴)

 

هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ ﴿ ۵

آيا در اين براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است ( ۵)

 

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿ ۶

مگر ندانسته‏اى كه پروردگارت با عاد چه كرد ( ۶)

 

إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿ ۷

با عمارات ستون‏دار ارم ( ۷)

 

الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ ﴿ ۸

كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود ( ۸)

 

وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿ ۹

و با ثمود همانان كه در دره تخته‏سنگها را مى‏بريدند ( ۹)

 

وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ ﴿ ۱۰

و با فرعون صاحب خرگاه‏ها [و بناهاى بلند] ( ۱۰)

 

الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ ﴿ ۱۱

همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند ( ۱۱)

 

فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ ﴿ ۱۲

و در آنها بسيار تبهكارى كردند ( ۱۲)

 

فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿ ۱۳

[تا آنكه] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت ( ۱۳)

 

إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿ ۱۴

زيرا پروردگار تو سخت در كمين است ( ۱۴)

 

فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ﴿ ۱۵

اما انسان هنگامى كه پروردگارش وى را مى‏آزمايد و عزيزش مى‏دارد و نعمت فراوان به او مى‏دهد مى‏گويد پروردگارم مرا گرامى داشته است ( ۱۵)

 

وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ ﴿ ۱۶

و اما چون وى را مى‏آزمايد و روزى‏اش را بر او تنگ مى‏گرداند مى‏گويد پروردگارم مرا خوار كرده است ( ۱۶)

 

كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ ﴿ ۱۷

ولى نه بلكه يتيم را نمى‏نوازيد ( ۱۷)

 

وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿ ۱۸

و بر خوراك[دادن] بينوا همديگر را بر نمى‏انگيزيد ( ۱۸)

 

وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا ﴿ ۱۹

و ميراث [ضعيفان] را چپاولگرانه مى‏خوريد ( ۱۹)

 

وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿ ۲۰

و مال را دوست داريد دوست داشتنى بسيار ( ۲۰)

 

كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا ﴿ ۲۱

نه چنان است آنگاه كه زمين سخت در هم كوبيده شود ( ۲۱)

 

وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا ﴿ ۲۲

و [فرمان] پروردگارت و فرشته[ها] صف‏درصف آيند ( ۲۲)

 

وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى ﴿ ۲۳

و جهنم را در آن روز [حاضر] آورند آن روز است كه انسان پند گيرد و[لى] كجا او را جاى پندگرفتن باشد ( ۲۳)

 

يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي ﴿ ۲۴

گويد كاش براى زندگانى خود [چيزى] پيش فرستاده بودم ( ۲۴)

 

فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿ ۲۵

پس در آن روز هيچ كس چون عذاب‏كردن او عذاب نكند ( ۲۵)

 

وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿ ۲۶

و هيچ كس چون دربندكشيدن او دربند نكشد ( ۲۶)

 

يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿ ۲۷

اى نفس مطمئنه ( ۲۷)

 

ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً ﴿ ۲۸

خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد ( ۲۸)

 

فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ﴿ ۲۹

و در ميان بندگان من درآى ( ۲۹)

 

وَادْخُلِي جَنَّتِي ﴿ ۳۰

و در بهشت من داخل شو ( ۳۰)

 

سوره البلد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿ ۱

سوگند به اين شهر ( ۱)

 

وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿ ۲

و حال آنكه تو در اين شهر جاى دارى ( ۲)

 

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿ ۳

سوگند به پدرى [چنان] و آن كسى را كه به وجود آورد ( ۳)

 

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ ﴿ ۴

براستى كه انسان را در رنج آفريده‏ايم ( ۴)

 

أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ ﴿ ۵

آيا پندارد كه هيچ كس هرگز بر او دست نتواند يافت ( ۵)

 

يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ﴿ ۶

گويد مال فراوانى تباه كردم ( ۶)

 

أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ ﴿ ۷

آيا پندارد كه هيچ كس او را نديده است ( ۷)

 

أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ ﴿ ۸

آيا دو چشمش نداده‏ايم ( ۸)

 

وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ ﴿ ۹

و زبانى و دو لب ( ۹)

 

وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ ﴿ ۱۰

و هر دو راه [خير و شر] را بدو نموديم ( ۱۰)

 

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿ ۱۱

و[لى] نخواست از گردنه [عاقبت‏نگرى] بالا رود ( ۱۱)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿ ۱۲

و تو چه دانى كه آن گردنه [سخت] چيست ( ۱۲)

 

فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿ ۱۳

بنده‏اى را آزادكردن ( ۱۳)

 

أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ ﴿ ۱۴

يا در روز گرسنگى طعام‏دادن ( ۱۴)

 

يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿ ۱۵

به يتيمى خويشاوند ( ۱۵)

 

أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿ ۱۶

يا بينوايى خاك‏نشين ( ۱۶)

 

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿ ۱۷

علاوه بر اين از زمره كسانى باشد كه گرويده و يكديگر را به شكيبايى و مهربانى سفارش كرده‏اند ( ۱۷)

 

أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿ ۱۸

اينانند خجستگان ( ۱۸)

 

وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿ ۱۹

و كسانى كه به انكار نشانه‏هاى ما پرداخته‏اند آنانند ناخجستگان شوم ( ۱۹)

 

عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ ﴿ ۲۰

بر آنان آتشى سرپوشيده احاطه دارد ( ۲۰)

 

سوره الشمس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿ ۱

سوگند به خورشيد و تابندگى‏اش ( ۱)

 

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿ ۲

سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود ( ۲)

 

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿ ۳

سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند ( ۳)

 

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿ ۴

سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد ( ۴)

 

وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا ﴿ ۵

سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت ( ۵)

 

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿ ۶

سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد ( ۶)

 

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿ ۷

سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد ( ۷)

 

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿ ۸

سپس پليدكارى و پرهيزگارى‏اش را به آن الهام كرد ( ۸)

 

قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا ﴿ ۹

كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد ( ۹)

 

وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ﴿ ۱۰

و هر كه آلوده‏اش ساخت قطعا درباخت ( ۱۰)

 

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿ ۱۱

[قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند ( ۱۱)

 

إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿ ۱۲

آنگاه كه شقى‏ترينشان بر[پا] خاست ( ۱۲)

 

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ﴿ ۱۳

پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده‏شتر خدا و [نوبت] آب‏خوردنش را [حرمت نهيد] ( ۱۳)

 

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿ ۱۴

و[لى] دروغزنش خواندند و آن [ماده‏شتر] را پى كردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد ( ۱۴)

 

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿ ۱۵

و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد ( ۱۵)

 

 

سوره الليل

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿ ۱

سوگند به شب چون پرده افكند ( ۱)

 

وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿ ۲

سوگند به روز چون جلوه‏گرى آغازد ( ۲)

 

وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى ﴿ ۳

و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد ( ۳)

 

إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿ ۴

كه همانا تلاش شما پراكنده است ( ۴)

 

فَأَمَّا مَن أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿ ۵

اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت ( ۵)

 

وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿ ۶

و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد ( ۶)

 

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿ ۷

بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت ( ۷)

 

وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿ ۸

و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى‏نياز ديد ( ۸)

 

وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿ ۹

و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت ( ۹)

 

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿ ۱۰

بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود ( ۱۰)

 

وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿ ۱۱

و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمى‏آيد ( ۱۱)

 

إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿ ۱۲

همانا هدايت بر ماست ( ۱۲)

 

وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿ ۱۳

و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست ( ۱۳)

 

فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿ ۱۴

پس شما را به آتشى كه زبانه مى‏كشد هشدار دادم ( ۱۴)

 

لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿ ۱۵

جز نگون‏بخت‏تر[ين مردم] در آن درنيايد ( ۱۵)

 

الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿ ۱۶

همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت ( ۱۶)

 

وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿ ۱۷

و پاك‏رفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد ( ۱۷)

 

الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿ ۱۸

همان كه مال خود را مى‏دهد [براى آنكه] پاك شود ( ۱۸)

 

وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى ﴿ ۱۹

و هيچ كس را به قصد پاداش‏يافتن نعمت نمى‏بخشد ( ۱۹)

 

إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿ ۲۰

جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد] ( ۲۰)

 

وَلَسَوْفَ يَرْضَى ﴿ ۲۱

و قطعا بزودى خشنود خواهد شد ( ۲۱)

 

سوره الضحي

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَالضُّحَى ﴿ ۱

سوگند به روشنايى روز ( ۱)

 

وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى ﴿ ۲

سوگند به شب چون آرام گيرد ( ۲)

 

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى ﴿ ۳

[كه] پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است ( ۳)

 

وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَى ﴿ ۴

و قطعا آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود ( ۴)

 

وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى ﴿ ۵

و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خرسند گردى ( ۵)

 

أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى ﴿ ۶

مگر نه تو را يتيم يافت پس پناه داد ( ۶)

 

وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿ ۷

و تو را سرگشته يافت پس هدايت كرد ( ۷)

 

وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿ ۸

و تو را تنگدست‏يافت و بى‏نياز گردانيد ( ۸)

 

فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿ ۹

و اما [تو نيز به پاس نعمت ما] يتيم را ميازار ( ۹)

 

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿ ۱۰

و گدا را مران ( ۱۰)

 

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿ ۱۱

و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوى ( ۱۱)

 

سوره الانشراح

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ﴿ ۱

آيا براى تو سينه‏ات را نگشاده‏ايم ( ۱)

 

وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ ﴿ ۲

و بار گرانت را از [دوش] تو برنداشتيم ( ۲)

 

الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ ﴿ ۳

[بارى] كه [گويى] پشت تو را شكست ( ۳)

 

وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ﴿ ۴

و نامت را براى تو بلند گردانيديم ( ۴)

 

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ﴿ ۵

پس [بدان كه] با دشوارى آسانى است ( ۵)

 

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ﴿ ۶

آرى با دشوارى آسانى است ( ۶)

 

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ ﴿ ۷

پس چون فراغت‏يافتى به طاعت دركوش ( ۷)

 

وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ ﴿ ۸

و با اشتياق به سوى پروردگارت روى آور ( ۸)

 

سوره التين

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ ﴿ ۱

سوگند به انجير و زيتون ( ۱)

 

وَطُورِ سِينِينَ ﴿ ۲

و طور سينا ( ۲)

 

وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ ﴿ ۳

و اين شهر امن [و امان] ( ۳)

 

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ ﴿ ۴

[كه] براستى انسان را در نيكوترين اعتدال آفريديم ( ۴)

 

ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ ﴿ ۵

سپس او را به پست‏ترين [مراتب] پستى بازگردانيديم ( ۵)

 

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿ ۶

مگر كسانى را كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‏اند كه پاداشى بى‏منت‏خواهند داشت ( ۶)

 

فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ ﴿ ۷

پس چه چيز تو را بعد [از اين] به تكذيب جزا وامى‏دارد ( ۷)

 

أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ ﴿ ۸

آيا خدا نيكوترين داوران نيست ( ۸)

 

سوره العلق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ﴿ ۱

بخوان به نام پروردگارت كه آفريد ( ۱)

 

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿ ۲

انسان را از علق آفريد ( ۲)

 

اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿ ۳

بخوان و پروردگار تو كريمترين [كريمان] است ( ۳)

 

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿ ۴

همان كس كه به وسيله قلم آموخت ( ۴)

 

عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿ ۵

آنچه را كه انسان نمى‏دانست [بتدريج به او] آموخت ( ۵)

 

كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى ﴿ ۶

حقا كه انسان سركشى مى‏كند ( ۶)

 

أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى ﴿ ۷

همين كه خود را بى‏نياز پندارد ( ۷)

 

إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿ ۸

در حقيقت بازگشت به سوى پروردگار توست ( ۸)

 

أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى ﴿ ۹

آيا ديدى آن كس را كه باز مى‏داشت ( ۹)

 

عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿ ۱۰

بنده‏اى را آنگاه كه نماز مى‏گزارد ( ۱۰)

 

أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿ ۱۱

چه پندارى اگر او بر هدايت باشد ( ۱۱)

 

أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿ ۱۲

يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست] ( ۱۲)

 

أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿ ۱۳

[و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد] ( ۱۳)

 

أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى ﴿ ۱۴

مگر ندانسته كه خدا مى‏بيند ( ۱۴)

 

كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ ﴿ ۱۵

زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم ( ۱۵)

 

نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿ ۱۶

[همان] موى پيشانى دروغزن گناه‏پيشه را ( ۱۶)

 

فَلْيَدْعُ نَادِيَه ﴿ ۱۷

[بگو] تا گروه خود را بخواند ( ۱۷)

 

سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ ﴿ ۱۸

بزودى آتشبانان را فرا خوانيم ( ۱۸)

 

كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿ ۱۹

زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزديك گردان ( ۱۹)

 

سوره القدر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ﴿ ۱

ما [قرآن را] در شب قدر نازل كرديم ( ۱)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ﴿ ۲

و از شب قدر چه آگاهت كرد ( ۲)

 

لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿ ۳

شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است ( ۳)

 

تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ ﴿ ۴

در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى [كه مقرر شده است] فرود آيند ( ۴)

 

سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿ ۵

[آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است ( ۵)

 

 

سوره البينه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ ﴿ ۱

كافران اهل كتاب و مشركان دست‏بردار نبودند تا دليلى آشكار بر ايشان آيد ( ۱)

 

رَسُولٌ مِّنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُّطَهَّرَةً ﴿ ۲

فرستاده‏اى از جانب خدا كه [بر آنان] صحيفه‏هايى پاك را تلاوت كند ( ۲)

 

فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ ﴿ ۳

كه در آنها نوشته‏هاى استوار است ( ۳)

 

وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَةُ ﴿ ۴

و اهل كتاب دستخوش پراكندگى نشدند مگر پس از آنكه برهان آشكار براى آنان آمد ( ۴)

 

وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاء وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ ﴿ ۵

و فرمان نيافته بودند جز اينكه خدا را بپرستند و در حالى كه به توحيد گراييده‏اند دين [خود] را براى او خالص گردانند و نماز برپا دارند و زكات بدهند و دين [ثابت و] پايدار همين است ( ۵)

 

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُوْلَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ ﴿ ۶

كسانى از اهل كتاب كه كفر ورزيده‏اند و [نيز] مشركان در آتش دوزخند [و] در آن همواره مى‏مانند اينانند كه بدترين آفريدگانند ( ۶)

 

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ ﴿ ۷

در حقيقت كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‏اند آنانند كه بهترين آفريدگانند ( ۷)

 

جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ ﴿ ۸

پاداش آنان نزد پروردگارشان باغهاى هميشگى است كه از زير [درختان] آن نهرها روان است جاودانه در آن همى مانند خدا از آنان خشنود است و [آنان نيز] از او خشنود اين [پاداش] براى كسى است كه از پروردگارش بترسد ( ۸)

 

سوره الزلزال

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿ ۱

آنگاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود ( ۱)

 

وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿ ۲

و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند ( ۲)

 

وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا ﴿ ۳

و انسان گويد [زمين] را چه شده است ( ۳)

 

يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿ ۴

آن روز است كه [زمين] خبرهاى خود را باز گويد ( ۴)

 

بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا ﴿ ۵

[همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است ( ۵)

 

يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿ ۶

آن روز مردم [به حال] پراكنده برآيند تا [نتيجه] كارهايشان به آنان نشان داده شود ( ۶)

 

فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ﴿ ۷

پس هر كه هموزن ذره‏اى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد ( ۷)

 

وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ﴿ ۸

و هر كه هموزن ذره‏اى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد ( ۸)

 

سوره العاديات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿ ۱

سوگند به ماديانهائى كه با همهمه تازانند و با سم[هاى] خود از سنگ آتش مى‏جهانند ( ۱)

 

فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿ ۲

و برق [از سنگ] همى جهانند ( ۲)

 

فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿ ۳

و صبحگاهان هجوم آرند ( ۳)

 

فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿ ۴

و با آن [يورش] گردى برانگيزند ( ۴)

 

فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿ ۵

و بدان [هجوم] در دل گروهى درآيند ( ۵)

 

إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿ ۶

كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است ( ۶)

 

وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿ ۷

و او خود بر اين [امر] نيك گواه است ( ۷)

 

وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿ ۸

و راستى او سخت‏شيفته مال است ( ۸)

 

أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿ ۹

مگر نمى‏داند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد ( ۹)

 

وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿ ۱۰

و آنچه در سينه‏هاست فاش شود ( ۱۰)

 

إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ ﴿ ۱۱

در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ايشان نيك آگاه است ( ۱۱)

 

سوره القارعه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

الْقَارِعَةُ ﴿ ۱

كوبنده ( ۱)

 

مَا الْقَارِعَةُ ﴿ ۲

چيست كوبنده ( ۲)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿ ۳

و تو چه دانى كه كوبنده چيست ( ۳)

 

يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿ ۴

روزى كه مردم چون پروانه[هاى] پراكنده گردند ( ۴)

 

وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ ﴿ ۵

و كوه‏ها مانند پشم زده‏شده رنگين شود ( ۵)

 

فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ ﴿ ۶

اما هر كه سنجيده‏هايش سنگين برآيد ( ۶)

 

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ ﴿ ۷

پس وى در زندگى خوشى خواهد بود ( ۷)

 

وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ﴿ ۸

و اما هر كه سنجيده‏هايش سبك بر آيد ( ۸)

 

فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ ﴿ ۹

پس جايش هاويه باشد ( ۹)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ ﴿ ۱۰

و تو چه دانى كه آن چيست ( ۱۰)

 

نَارٌ حَامِيَةٌ ﴿ ۱۱

آتشى است‏سوزنده ( ۱۱)

 

سوره التكاثر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿ ۱

تفاخر به بيشترداشتن شما را غافل داشت ( ۱)

 

حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿ ۲

تا كارتان [و پايتان] به گورستان رسيد ( ۲)

 

كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿ ۳

نه چنين است زودا كه بدانيد ( ۳)

 

ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿ ۴

باز هم نه چنين است زودا كه بدانيد ( ۴)

 

كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿ ۵

هرگز چنين نيست اگر علم‏اليقين داشتيد ( ۵)

 

لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿ ۶

به يقين دوزخ را مى‏بينيد ( ۶)

 

ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿ ۷

سپس آن را قطعا به عين‏اليقين درمى‏يابيد ( ۷)

 

ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿ ۸

سپس در همان روز است كه از نعمت [روى زمين] پرسيده خواهيد شد ( ۸)

 

سوره العصر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَالْعَصْرِ ﴿ ۱

سوگند به عصر [غلبه حق بر باطل] ( ۱)

 

إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ ﴿ ۲

كه واقعا انسان دستخوش زيان است ( ۲)

 

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿ ۳

مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده و همديگر را به حق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده‏اند ( ۳)

 

سوره الهمزه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ ﴿ ۱

واى بر هر بدگوى عيبجويى ( ۱)

 

الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ﴿ ۲

كه مالى گرد آورد و برشمردش ( ۲)

 

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿ ۳

پندارد كه مالش او را جاويد كرده ( ۳)

 

كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ﴿ ۴

ولى نه قطعا در آتش خردكننده فرو افكنده خواهد شد ( ۴)

 

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿ ۵

و تو چه دانى كه آن آتش خردكننده چيست ( ۵)

 

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿ ۶

آتش افروخته خدا[يى] است ( ۶)

 

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ﴿ ۷

[آتشى] كه به دلها مى‏رسد ( ۷)

 

إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ ﴿ ۸

و [آتشى كه] در ستونهايى دراز آنان را در ميان فرامى‏گيرد ( ۸)

 

فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ ﴿ ۹

در ستونهاي كشيده و طولاني! ( ۹)

 

 

سوره الفيل

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ ﴿ ۱

مگر نديدى پروردگارت با پيلداران چه كرد ( ۱)

 

أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ ﴿ ۲

آيا نيرنگشان را بر باد نداد ( ۲)

 

وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ ﴿ ۳

و بر سر آنها دسته دسته پرندگانى ا بابيل فرستاد ( ۳)

 

تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ ﴿ ۴

[كه] بر آنان سنگهايى از گل [سخت] مى‏افكندند ( ۴)

 

فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَّأْكُولٍ ﴿ ۵

و [سرانجام خدا] آنان را مانند كاه جويده‏شده گردانيد ( ۵)

 

 

 

سروه قريش

 

 

 

 

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

براى الفت‏دادن قريش ( ۱)

 

لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ ﴿ ۱

الفتشان هنگام كوچ زمستان و تابستان [خدا پيلداران را نابود كرد] ( ۲)

 

إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاء وَالصَّيْفِ ﴿ ۲

پس بايد خداوند اين خانه را بپرستند ( ۳)

 

فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ ﴿ ۳

همان [خدايى] كه در گرسنگى غذايشان داد و از بيم [دشمن] آسوده‏خاطرشان كرد ( ۴)

 

الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ ﴿ ۴

 

سوره الماعون

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿ ۱

آيا كسى را كه [روز] جزا را دروغ مى‏خواند ديدى ( ۱)

 

فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿ ۲

اين همان كس است كه يتيم را بسختى مى‏راند ( ۲)

 

وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿ ۳

و به خوراك‏دادن بينوا ترغيب نمى‏كند ( ۳)

 

فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ ﴿ ۴

پس واى بر نمازگزارانى ( ۴)

 

الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿ ۵

كه از نمازشان غافلند ( ۵)

 

الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ ﴿ ۶

آنان كه ريا مى‏كنند ( ۶)

 

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿ ۷

و از [دادن] زكات [و وسايل و مايحتاج خانه] خوددارى مى‏ورزند ( ۷)

 

سوره الكوثر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ﴿ ۱

ما تو را [چشمه] كوثر داديم ( ۱)

 

فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ﴿ ۲

پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى كن ( ۲)

 

إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿ ۳

دشمنت‏خود بى‏تبار خواهد بود ( ۳)

 

سوره الكافرون

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ ﴿ ۱

بگو اى كافران ( ۱)

 

لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ ﴿ ۲

آنچه مى‏پرستيد نمى‏پرستم ( ۲)

 

وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿ ۳

و آنچه مى‏پرستم شما نمى‏پرستيد ( ۳)

 

وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ ﴿ ۴

و نه آنچه پرستيديد من مى‏پرستم ( ۴)

 

وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿ ۵

و نه آنچه مى‏پرستم شما مى‏پرستيد ( ۵)

 

لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ ﴿ ۶

دين شما براى خودتان و دين من براى خودم ( ۶)

 

 

سوره النصر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ ﴿ ۱

چون يارى خدا و پيروزى فرا رسد ( ۱)

 

وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا ﴿ ۲

و ببينى كه مردم دسته‏دسته در دين خدا درآيند ( ۲)

 

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا ﴿ ۳

پس به ستايش پروردگارت نيايشگر باش و از او آمرزش خواه كه وى همواره توبه‏پذير است ( ۳)

 

 

سوره المسد

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿ ۱

بريده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد ( ۱)

 

مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ﴿ ۲

دارايى او و آنچه اندوخت‏سودش نكرد ( ۲)

 

سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿ ۳

بزودى در آتشى پرزبانه درآيد ( ۳)

 

وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿ ۴

و زنش آن هيمه‏كش [آتش فروز] ( ۴)

 

فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ ﴿ ۵

بر گردنش طنابى از ليف خرماست ( ۵)

 

 

سوره الاخلاص

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿ ۱

بگو اوست‏خداى يگانه ( ۱)

 

اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿ ۲

خداى صمد [ثابت متعالى] ( ۲)

 

لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ﴿ ۳

[كسى را] نزاده و زاده نشده است ( ۳)

 

وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ ﴿ ۴

و هيچ كس او را همتا نيست ( ۴)

 

سوره الفلق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿ ۱

بگو پناه مى‏برم به پروردگار سپيده دم ( ۱)

 

مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿ ۲

از شر آنچه آفريده ( ۲)

 

وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿ ۳

و از شر تاريكى چون فراگيرد ( ۳)

 

وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ﴿ ۴

و از شر دمندگان افسون در گره‏ها ( ۴)

 

وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿ ۵

و از شر [هر] حسود آنگاه كه حسد ورزد ( ۵)

 

 

سوره الناس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿ ۱

بگو پناه مى‏برم به پروردگار مردم ( ۱)

 

مَلِكِ النَّاسِ ﴿ ۲

پادشاه مردم ( ۲)

 

إِلَهِ النَّاسِ ﴿ ۳

معبود مردم ( ۳)

 

مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿ ۴

از شر وسوسه‏گر نهانى ( ۴)

 

الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿ ۵

آن كس كه در سينه‏هاى مردم وسوسه مى‏كند ( ۵)

 

مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿ ۶

چه از جن و [چه از] انس ( ۶)

 

 


تعداد بازدید: 471269


تمامی حقوق متعلق به این سایت برای بانک ملی ایران محفوظ می باشد.
Bank Melli Iran - Copyright © 2024 rss mail